Θέλω να ζήσω την ζωή και όχι να ονειρεύομαι, να προχωρήσω μπροστά και να περπατήσω τον δικό μου δρόμο στο άγνωστο και απρόβλεπτο της ζωής, με όλα αυτά που υπάρχουνε.. πόνος. ομορφιά, αγάπη, φόβος, νίκες ή ήττες... τι θα ήταν ή ζωή χωρίς αυτά άλλωστε?
Μέσα από αυτές τις εμπειρίες που νιώθουμε συναισθήματα βιώνουμε την ζωή, το να σκέφτεσαι απλά τι θα γινόταν αν ή πως θα ήταν εάν είναι κενού περιεχομένου και κοροϊδία προς τον εαυτό σου. Ζεις στο παρόν, στο τώρα, τώρα ζεις, στο τώρα νιώθεις συναισθήματα όχι στο παρελθόν ούτε στο μέλλον, τώρα μπορείς να κάνεις κάτι για αυτά που θέλεις... τι και αν κάπου σκοντάψεις, τι και αν πέσεις?
Ο διαχωρισμός σε "καλά" και "κακά" είναι σχετικός και μάλλον περισσότερο μοιάζει με μια μηχανική, κατηγοριοποίηση... κάτι που βγαίνει από τον ανθρώπινο εγωκεντρισμό, αυτό το εγώ που θεωρεί τάχα πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από αυτό και όχι το αντίθετο.
